برج کاشانه بسطام/ نادیدنی های رامسر/ آبشار زرد لیمه و دریاچه نئور

خبرگزاری میزان- برج کاشانه بسطام، نادیدنی های رامسر، آبشار زرد لیمه و دریاچه نئور را در بسته خبری گردشگری دنبال کنید.

به گزارش گروه فضای مجازی خبرگزاری میزان، برج کاشانه بسطام، نادیدنی های رامسر، آبشار زرد لیمه و دریاچه نئور را در بسته خبری گردشگری دنبال کنید.

برج کاشانه بسطام، یادبودی از قرن هفتم هجری

برج کاشانه بسطام برج بلند و زیبایی در جنوب شهر بسطام و در شمال شهرستان شاهرود و جنوب خاوری مسجد جامع بسطام است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

برج کاشانه بسطام برج بلند و زیبایی در جنوب شهر بسطام و در شمال شهرستان شاهرود قرار دارد و از بناهای تاریخی قرن هفتم و هشتم هجری است. تاریخ بنای برج کاشانه بر اساس کتیبه سر در ورودی، سال 700 قمری است.

ارتفاع این برج 20 متر است و در بالای برج نوشته‌ای به خط کوفی دیده می‌شود که در آن نام الجایتو ثبت شده است و ارتفاع برج کاشانه از درون ۲۴ متر و از بیرون نزدیک به ۲۰ متر است و شکل خارجی آن چند ضلعی منتظم سی ضلعی است.

در بالای برج کاشانه دو حاشیه از آجرهای بزرگ وجود دارد که روی آن مطالبی نوشته شده که در ضلع جنوب غربی این برج روی یک آجر کلمه بسم الله الرحمن الرحیم با خط ثلث بسیار زیبایی دیده می‌شود.

برخی از شرق‌شناسان از جمله آندره گدار بر این گمان است که این بنا از آثار غازان‌خان مغول و نام اصلی آن غازانه بوده که به مرور زمان و بدون توجه به اصل آن کاشانه نامیده شده است.

تاریخ بنای برج کاشانه بر اساس کتیبه سر در ورودی، سال 700 قمری است. در دوره‌های بعد از اسلام، از این برج برای دیده‌بانی بسطام استفاده می‌شد و با توجه به اسلوب ساختمان و عوامل دیگر، این بنا به رصدخانه بسیار شبیه به نظر می رسد.

ساختمان برج کاشانه که نمای خارجی آن دارای جلوه و شکوه خاصی است از بناهای درخور اهمیت خطه قومس بوده و نمای خارجی آن نیز دارای جلوه و شکوه خاصی است و برج کاشانه در سال 1310 به شماره 69 در فهرست آثار تاریخى به ثبت رسیده است.

آنچه از رامسر نمی دانید

شهرستان رامسر که دارای ساحلی زیبا با مناظر کوهستانی و جنگلی است، از شهر های پرطرفدار شمال ایران برای گردشگری می باشد. با ما همراه باشید تا شما را با برخی از معروف ترین جاذبه های گردشگری رامسر از روستای جواهرده گرفته تا تله کابین رامسر آشنا کنیم.

جواهرده

روستای جواهرده که در گذشته به صورت جورده تلفظ می شد، به معنی ده بالا در مقابل جیرده یعنی ده پایین می باشد که یکی از ناب ترین جاذبه های گردشگری رامسر و از مناطق بسیار زیبا در این شهرستان و در استان مازندران است. جنگل های سرسبز روستای تاریخی جواهرده در نیمی از سال با برف پوشانده شده و در تابستان نیز هوای بسیار خنکی را برای این منطقه به ارمغان می آورد.

جواهرده را می توان نگین فیروزه کوه های البرز در شهرستان رامسر به حساب آورد. روستای جواهرده، این شاهکار طبیعت با این که فاصله اش از دریای خزر کم است، اما به طرز شگفت انگیزی در ارتفاع بالایی از سطح دریا یعنی نزدیک دو هزار متر قرار گرفته است.

بوستان جنگلی صفارود

برای دسترسی به بوستان جنگلی صفارود و بهره مندی از آب و هوای مطبوع آن، باید از ابتدای جاده جواهرده در میدان غربی شهر حرکت کرده و پس از طی کردن 9 کیلومتر و عبور از مسیری زیبا می توان به این پارک که در نزدیکی صفارود قرار گرفته، رسید. از آنجایی که این بوستان که دارای رودخانه آب معدنی است، در پایین جاده و در میان دره قرار دارد، برای ورود به آن، پله هایی از جاده تا بوستان صفا رود ساخته اند. بوستان جنگلی صفارود رامسر در 9 کیلومتری جاده جواهرده رامسر، قرار دارد.

آب های گرم معدنی

آب های گرم معدنی که خاصیت طبی و درمانی دارند، بخش وسیعی از شهرستان رامسر را در برگرفته اند که گردشگران زیادی از این آب های گرم معدنی استفاده می کنند. از جمله ویژگی های بسیار جالب رامسر، وجود آب گرم ها در نزدیکی ساحل دریا می باشد که منحصر به فرد و تماشایی است. برای درمان بیماری های پوستی و رماتیسم، همچنین برای درمان دردهای عصبی و عضلانی، می توانید به استخر و وان هایی که در شهرهای کتالم و سادات محله رامسر وجود دارد، بروید. فاصله سادات محله که زمانی معاف محله گفته می شد و پس از مدتی به سید محله تغییر نام یافت، از شهرستان رامسر پنج کیلومتر است که بیشترین چشمه های آب گرم معدنی در این شهر واقع شده اند.

جاذبه های گردشگری رامسر، دیدنی های رامسرآب های گرم معدنی که خاصیت طبی و درمانی دارند، بخش وسیعی از شهرستان رامسر را در برگرفته اند

قله مارکو

در سه کیلومتری دریای خزر و در 6 کیلومتری شرق رامسر در مسیر تنکابن به رامسر، قله ی مارکو با وسعت حدود 600 هزار متر مربع که از مجموعه کوه های البرز می باشد، قرار گرفته است. ارتفاع قله این کوه از سطح دریا 500 متر بوده و سرتاسر آن پوشیده از انواع درختچه ها، درختان انجیر، بلوط، شمشاد و ازگیل است. مزارع برنج، باغات چای و مرکبات و همینطور منظره شهر کتالم که در شمال قله قرار گرفته است، با چشم انداز زیبایی که به دریا دارد و همچنین تسلط به ارتفاعات و تپه های سرسبز البرز و وجود رودخانه ها از جمله رودخانه نسارود در شرق این قله، سبب شده است که به یک مکان بسیار شگفت انگیز و تماشایی برای گذراندن اوقات فراغت تبدیل شود.

در سه کیلومتری دریای خزر و در 6 کیلومتری شرق رامسر در مسیر تنکابن به رامسر، قله ی مارکو قرار درد

موزه تماشاگه خزر

موزه تماشاگه راز که معروف به کاخ مرمر می باشد و دارای معماری اروپایی است، به مساحت 600 متر در سال 1316 در باغی به مساحت 60 هزار متر ساخته شده است. هنرمندان بزرگ ایران و جهان، استادانه طرح زیبای خویش را در داخل کاخ با گچ بری های تماشایی و سقف بسیار زیبا که با چهار ستون سنگی بزرگ خوش تراش مهار شده، به کار برده اند و ببر سنگی، مجسمه های برنزی و مرمری و نقاشی عتیقه، فرش های نفیس و گران بها و کریستال، همه و همه در ین کاخ موزه در معرض دید قرار گرفته اند.

باغ این موزه از نظر تنوع گونه های گیاهی از جمله مرکبات و گونه های گیاهی نایاب خارجی که در آن کاشته شده است، از باغ های منحصر به فرد ایران است. اولین نهال مرکبات اصلاح شده ایران، در این باغ کاشته شده است.

موزه تماشاگه راز که معروف به کاخ مرمر می باشد و دارای معماری اروپایی است.

گرسماسر

مسیری جنگلی و زیبا در مسیر رامسر به کتالم که اگر تا آخر آن را با اتومبیل خود بروید، به گرسماسر که از ییلاقات باشکوه و زیبای رامسر می باشد، می رسید. گرسماسر در مسیر کوهنوردانی است که برای بهره مندی از مناظر طبیعی و زیبای لپاسر، به قله سه هزارو600متری پوشیده از برف به نام سماموس می روند. گرسماسر و جواهرده، دو ییلاق بسیار معروف و خوش آب و هوای شهرستان رامسر هستند.

آبشار زرد لیمه، اردل

آبشار زرد لیمه در موقعیت جغرافیایی در استان چهارمحال و بختیاری واقع است .در انتهای دره زرد لیمه در منطقه دیناران شهرستان اردل واقع شده است.

این آبشار دارای عرض تاج 65 متر و ارتفاع 40 متر است که در کنار طبیعت جنگل های بلوط زاگرس، مراتع سرسبز و آثار باستانی همچون پل خدا آفرین، ایل راه باستانی، سنگ حجاری شده 6 هزار ساله که حدود 73 پله از آن باقی مانده، آن را به یکی از زیباترین مناطق گردشگری ناشناخته ایران بدل کرده است.

آبشار زرد لیمه یا بوینه در انتهای دره زرد لیمه در منطقه دیناران شهرستان اردل واقع شده است.

نوع پوشش گیاهی منطقه عمدتا جنگلی و از نوع بلوط و بادام و نوع پوشش مرتعی علاوه بر گندم و جو دیم بومیان، گون و سایر گیاهان مرتعی قابل مشاهده است. در کنار زیبایی‌ های این منطقه وجود عواملی همچون سختی دسترسی و کمبود آب در مسیر خصوصا در سالهایی که بارندگی به حد کافی نباشد، از دشواری‌ های بازدید از این منطقه است.

آبشار زرد لیمه، دارای عرض تاج 65 متر و ارتفاع 40 متر است.

برای دسترسی به آبشار از شهرکرد به سمت دیناران حرکت کنید. پس از عبور از روستاهای کاج، کریم آباد، رستم آباد، دو راهی دشتک را به سمت عباس آباد در پیش بگیرید. پس از عبور از روستاهای عباس آباد، گرد پینه، روپینه، چشمه سلیمان، لاخشک، به روستای لشتر گروئی خواهید رسید که در آنجا کوه میلی در سمت راست نمایان است.

پوشش گیاهی منطقه زرد لیمه عمدتا جنگلی و از نوع بلوط و بادام و سایر گیاهان مرتعی است.

از این نقطه دسترسی به آنتن موبایل قطع و جاده شوسه می شود. در ادامه مسیر به گردنه ریسور می رسید. پس از عبور از این منطقه به یک سه راهی میرسید. مسیر فرعی دوم سمت راست را انتخاب کنید. این مسیر به یک رودخانه کوچک و یک تعاونی روستایی که پایان مسیر ماشین رو است منتهی میگردد. با عبور از عرض رودخانه و ادامه مسیر پاکوب بعد از دو ساعت کوهپیمایی به آبشار زرد لیمه خواهید رسید.

دریاچه نئور بزرگترین دریاچه طبیعی اردبیل

دریاچه نئور در ۴۸ کیلومتری جنوب شرقی اردبیل به ‌طرف خلخال در یکی از دره‌ های کوهستان باغرو و در ارتفاع دوهزارو 500 متری از سطح دریا با مساحتی بالغ بر ۲۱۰ هکتار واقع است قرار دارد.

برای رسیدن به آن پس از طی حدود ۳۵ کیلومتر از شهر اردبیل به سمت شهر خلخال به ده بودالالو می‌ رسیم سپس می‌ بایست جاده‌ای به طول ۱۳ کیلومتر را به سمت بالای کوه طی کرده و پس از گذر از کنار روستای عباس آباد به دریاچه می رسیم. جاده کوهستانی برای رسیدن به این دریاچه آسفالت بوده، ولی جاده دور دریاچه خاکی است.

دریاچه نئور که بزرگترین دریاچه طبیعی و آب شیرین استان اردبیل می‌ باشد در بلندی های باختری رشته کوه باغرو (تالش) بر روی ولکانیت پرفیر آندزیتی – ائوسن بالایی ایجاد شده است .

دریاچه نئور در ارتفاع دوهزارو 500 متری متری از سطح دریا با مساحتی بالغ بر ۲۱۰ هکتار واقع است.

دریاچه نئور مشتمل بر دو دریاچه کوچک و بزرگ است که در فصل بهار به هم می‌پیوندند و دریاچه واحد را به وجود می‌آورند و در حداکثرین عمق در حد کمینه 5/5 متر و در حد بیشینه 13 متر است. آب این دریاچه برای استفاده آبیاری زمین های کشاورزی مورد بهره برداری قرار می گیرد که در سال ۱۳۶۶ به منظور ذخیره آب جهت استفاده‌های کشاورزی سدی در تنها خروجی دریاچه (قانلی دره) احداث و مورد بهره برداری قرار گرفت و هر ساله به میزان اندک بچه ماهی قزل آلای رنگین کمان جهت کنترل جمعیت گامارس های موجود در دریاچه رها سازی می گردد. وسعت حوضه آبریز دریاچه نئور 45 کیلومتر مربع بوده و از مراتع ییلاقی عشایر فندوقلو است.

دریاچه نئور مشتمل بر دو دریاچه کوچک و بزرگ است. محدوده دریاچه نئور به‌عنوان یک منطقه حفاظت شده زیست محیطی تحت نظارت سازمان حفاظت محیط زیست قرار دارد لذا شکار هر گونه پرنده آبی در این دریاچه ممنوع بوده و دارای ارزش های زیستگاهی – اکوتوریستی – زنبور داری – کشاورزی و دامداری می باشد، این منطقه داراى پوشش گیاهى متنوع از جمله شبدر، بابونه، ‌بومادران، آلاله، نعناع و… است، دریاچه نئور زیستگاه برخی از گونه های پرندگان مهاجر عبوری نیز هست.

دریاچه نئور که بزرگترین دریاچه طبیعی و آب شیرین استان اردبیل است. چشمه های منطقه نئور: گور بلاغی، شبلو بلاغی، گول بلاغی، قاشقا بلاغی، پیالا گوزه، قورما چوخور بلاغی، دیری بلاغی، پاسگاه بلاغی، قوتور بلاغی، حسین بلاغی، اوبا بلاغی، اسدخان یوردونون بلاغی، سید یوردونون بلاغی، قالا گوزه سی، فرخ یوردونون بلاغی

انتهای پیام/

خبرگزاری میزان: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانه های داخلی و خارجی لزوماً به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفاً جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه ای منتشر می شود.

منبع: خبرگزاری میزان

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mizan.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری میزان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۴۳۰۷۲۵۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

«ارومیه» واقعا احیا شد؟

حوالی نیمه دهـــه ۷۰ یــعنی سال ۱۳۷۴ دوران طلایی دریاچه ارومیه بود. آن زمان ۳۲میلیارد متر مکعب آب در دریاچه وجود داشت. شاید اگر آن موقع به کسی می‌گفتید کمتر از سه دهه بعد یعنی در سال ۱۴۰۳ رسیدن به حجم یک میلیارد و ۷۷۰ میلیون متر مکعب آب جزو دستاورد‌های دولت باشد و نشان‌دهنده افزایش ۱۷۰میلیون متر مکعبی آب دریاچه نسبت به سال قبل (!) آن را گزاره‌ای اغراق آمیز می‌دانست که با بدبینی مفرط آمیخته است.

به گزارش دنیای اقتصاد؛ سروش طالبی، پژوهشگر حوزه آب می‌گوید همچنان که آن گزاره بدبینانه نبود، خوش‌بینی امروز درباره احیای دریاچه ارومیه هم نابجاست، زیرا تا رسیدن به مهر ماه از دریاچه جز لکه چیزی به جا نخواهد ماند. سال ۱۳۷۷ دریاچه ارومیه ۶هزارکیلومترمربع مساحت داشت، دریاچه‌ای پر آب که ششمین دریاچه شور جهان و اولین آن‌ها در خاورمیانه بود.۲۶سال بعد یعنی در فروردین ۱۴۰۳ دبیر کارگروه ملی نجات دریاچه ارومیه وسعت کنونی این دریاچه را هزار و ۵۰۰کیلومترمربع اعلام کرد. به گفته محمدصادق معتمدیان، وسعت دریاچه ارومیه نسبت به زمان مشابه در سال ۱۴۰۲، معادل ۳۵۰کیلومترمربع بیشتر شده است.

مقایسه دو عدد ۶هزار کیلومترمربع سال ۱۳۷۷ با ۱۵۰۰کیلومترمربع سال ۱۴۰۳ نشان می‌دهد که در کمتر از سه دهه، سه چهارم از وسعت دریاچه کاسته شده است. دولتی‌ها می‌گویند دریاچه احیا شده است. یکی از نمایندگان مجلس هم عنوان کرده که راه ۲۰ساله احیای دریاچه ارومیه در۳سال طی شده است. با این حال سروش طالبی نظر دیگری دارد.

او می‌گوید: زمانی که دولتی‌ها می‌گویند دریاچه احیا شده به دو مورد اشاره می‌کنند. اولین آن‌ها این است که امروز بخشی از وسعت دریاچه پر آب شده است. در همین زمینه هم تصاویر و فیلم‌هایی از بخش پرآب دریاچه مانند بخش پل میان گذر را شاهد گرفته و آن‌ها را نمونه‌ای از احیا عنوان می‌کنند.

با این حال باید در نظر داشت که در ۲ ماه اردیبهشت و خرداد هر سال چنین وضعیتی را شاهد هستیم که آب بالا می‌آید و این محدوده به زیر آب می‌رود؛ بنابراین امسال اتفاق جدیدی نیفتاده که آن را احیای دریاچه بنامیم. نکته دومی که طالبی به آن اشاره می‌کند به تراز آب دریاچه مربوط است. در دو، سه سال گذشته این تراز نزولی بود و امسال روند صعودی را طی کرده است.

او می‌گوید: ممکن است این روند به عنوان موفقیت ارزیابی شود. با این حال گرچه تراز نسبت به سال گذشته بالاتر بوده است، ولی این به معنای برطرف شدن خشکی دریاچه یا تغییر شرایط بنیادین آن نیست. چرا که از میان تمامی سالیان گذشته، امسال پس از پارسال دومین رکورد پایین بودن تراز دریاچه ثبت می‌شود.

خساست در تخصیص حقابه

در سال‌های قبل تراز دریاچه پایین می‌رفت و امسال این روند اتفاق نیفتاد، آیا همین موضوع دلیلی برای احیا نیست؟ این پژوهشگر حوزه آب پاسخ می‌دهد: دلیل مهمی که باعث شد روند کاهش تراز را نداشته باشیم به مساحت اندک دریاچه برمی گردد، وقتی مساحت دریاچه کاهش پیدا می‌کند، حجم تبخیر از آن هم کم می‌شود؛ بنابراین برای اینکه تراز دریاچه طی یکسال ثابت بماند، کافی است آب کمتری از گذشته وارد آن شود تا جبران کننده تبخیر یکساله دریاچه باشد.

در حال حاضر مساحت دریاچه و حجم آب اندک است و دریاچه در یک تراز بسیار پایین تری از گذشته به ثبات رسیده است. در سال جاری سد‌های بوکان، مهاباد و ... پر از آب هستند. با این حال به گفته طالبی دولت برای رهاسازی آب به سمت دریاچه خساست به خرج داده است. او می‌گوید: با وجود عدم رهاسازی آب به سمت دریاچه، به واسطه بارندگی‌های خوب سال جاری و کاهش تبخیر سالانه به دلیل مساحت محدود، وضعیت دریاچه بهبود یافته است.

این پژوهشگر حوزه آب می‌افزاید: نکته مهم دیگری که باید به آن اشاره کرد به واژه «احیا» برمی گردد. ما تعریف استانداردی نداریم که بر اساس آن بگوییم دریاچه احیا شده است. برای سده‌ها و بیش از آن، مردم حاشیه دریاچه در آن منطقه کشاورزی می‌کردند و به تبع آن در حوضه آبریز دخل و تصرف می‌کردند؛ بنابراین دریاچه هزاران سال است که انسانی شده است. از این‌رو وقتی از احیا صحبت می‌کنیم باید توجه کنیم که ما درباره یک مفهوم طبیعی صحبت نمی‌کنیم.

در واقع خود طبیعت برای ما تعیین نمی‌کند دریاچه احیا شده دقیقا چه شرایطی دارد. بلکه تعریف احیا حاصل یک انتخاب انسانی است. اینکه ما تصمیم بگیریم از میزان منابع آب حوضه آبریز، چه مقدار را صرف مصارف انسانی کنیم و به چه مقدار باقی‌مانده‌ای اجازه بدهیم که به دریاچه برسد.

تغییر اقلیم و افزایش مصرف آب بلای جان دریاچه

اگر دلایل خشکی دریاچه را به چهار بخش سدسازی بی‌رویه، احداث آزادراه، استفاده بی رویه از حوضه آبریز و خشکسالی مرتبط بدانیم، کدام عامل بیشترین تاثیر را دارد؟ طالبی می‌گوید: ما با دو دسته دلایل مواجهیم؛ تغییر اقلیم و افزایش مصرف آب! این دو عامل از هم جدا نیستند و نمی‌توان به راحتی آن‌ها را از هم تفکیک کرد. چرا که تعیین میزان تاثیر تغییر اقلیم بر وضعیت دریاچه، بستگی به نحوه مصرف انسانی هم دارد.

مثلا وقتی ما کشت محصولات بهاره بیشتری داشته باشیم، افزایش دما موجب افزایش تبخیر و تعرق گیاه خواهد شد. تغییر اقلیم ممکن است از طریق کاهش بارش و افزایش دما بر دریاچه ارومیه تاثیر بگذارد. کاهش بارش میزان ورودی آب به حوضه را کاهش می‌دهد و افزایش دما نیز تبخیر و تعرق را در زمین‌های کشاورزی و مراتع و خود دریاچه افزایش می‌دهد و مصارف بیش از گذشته می‌شوند.

سطح کشت از دیگر مولفه‌های اثرگذار از نظر این پژوهشگر حوزه آب است. او توضیح می‌دهد: افزایش کشاورزی در کنار تغییر اقلیم باعث افزایش بهره‌برداری از منابع آبی زیرزمینی و رودخانه‌ها شده و ورودی آب دریاچه را کاهش داده است.

سدسازی تنها عامل بحران دریاچه ارومیه نیست

برخی از سدسازی‌های بی‌رویه به عنوان مهم‌ترین دلیل خشک شدن دریاچه صحبت می‌کنند. طالبی درباره این مولفه می‌گوید: سدسازی به تنهایی عامل اثرگذار نیست. سد‌ها آب سیلابی ورودی به دریاچه را قابل مدیریت می‌کنند و همین امر به توسعه کشاورزی و سایر مصارف می‌انجامد که در نهایت باعث بدتر شدن شرایط دریاچه می‌شود. او اضافه می‌کند: کشاورزی گسترده آن‌هم کشت محصولات پرآب بر باعث شده آب کمتری به دریاچه برسد.

این عامل مهم‌ترین دلیلی است که دریاچه ارومیه به این شرایط دچار شود. اگر بخواهیم به شکل تقریبی میزان آب در حال حاضر را برآورد کنیم، پاسخ این پژوهشگر حوزه آب این است که اگر چه ممکن است اکنون حدود نیمی از دریاچه آب دار شده باشد، ولی با افزایش تبخیر در فصول گرم سال در اواخر مهر ماه تنها لکه‌های کوچک آبی مانند سال پیش باقی می‌ماند.

او در این باره که آیا تغییر الگوی کشت می‌تواند دریاچه را نجات دهد، می‌گوید: حتما جایگزینی محصولات آب‌بر با محصولاتی که مصارف آبی کمتری دارند کمک کننده است،، اما در عین حال مهم‌ترین موضوع مساحت زیر کشت رفته است.

طالبی اضافه می‌کند: برخی این گزاره را مطرح می‌کنند که با سیاست خرید تضمینی گندم باغات سیب با این محصول جایگزین شده است، اما در عمل به نظر نمی‌رسد چنین رویه‌ای شکل گرفته باشد، تنها در مواردی باغ‌هایی که رقم خوبی از سیب را ندارند ممکن است به سمت کشت گندم بروند، زیرا به لحاظ صرفه اقتصادی، سیب درآمد بیشتری از گندم نصیب کشاورز و باغدار می‌کند.

به علاوه شاهدیم که در زمین‌های کشاورزی پس از برداشت گندم و جو، ذرت و گوجه یا سایر صیفی جات کاشته می‌شود که موجب می‌شود مصرف آب آن مزرعه از باغات سیب نیز بیشتر باشد، بنابراین حتی در صورت تخریب باغ‌های سیب، کاهش مصرف آب با کشت‌های آب‌بر را شاهد نخواهیم بود.

انتقال آب جوابگو نیست

او درباره تاثیر خشکی دریاچه ارومیه بر صنعت توریسم می‌گوید: گردشگری در این منطقه شکننده است. درست است که ما در حاضر توریست‌هایی را برای مشاهده دریاچه داریم، اما از یکی، دو ماه دیگر که روند خشکی آغاز شود، گردشگری با انگیزه دریاچه ارومیه هم به محاق خواهد رفت.

۶‌هزار میلیارد تومان برای احداث ۳۶کیلومتر کانال که آب را از رودخانه زاب به دریاچه ارومیه برساند هزینه شده است. گروهی معتقدند به جای صرف چنین هزینه‌ای برای انتقال آب می‌شد کار‌های ترویجی انجام داد.

طالبی می‌گوید: در این باره که این رقم بالاست و می‌توان با آن کار‌های دیگری انجام داد، شکی نداریم. با این حال به نظر می‌رسد این کار از نظر مدیران نقدتر از سایرین بوده است. اما این موضوع به این معنا نیست که ما لیست مشخصی از اقدامات قابل اجرا با اثربخشی تضمین شده داشته ایم که به راحتی می‌شد در آنجا هزینه کرد و نتیجه گرفت.

انجام فعالیت‌های مدیریت تقاضا نیاز به ظرفیت بالای دولت دارد و نیازمند در نظر گرفتن ابعاد اجتماعی، سیاسی و... است. دولت‌ها معمولا ترجیح می‌دهند سراغ چنین کار‌هایی نروند. هرچند بدون انجام آن‌ها انتظار تعدیل مسائل آب در مقیاس سرزمین ایران نیز خیال‌پردازی است.

ما نهایتا برای تعداد بسیار محدودی منطقه می‌توانیم پروژه انتقال آب اجرا کنیم. حتی اگر به فرض محال این انتقال‌ها اثرات مثبت بلندمدتی داشته باشد، نسبت به حجم مسائل آبی که گریبانگیر آبخوان ها، رود‌ها و تالاب‌ها شده است، هیچ خواهد بود.